PWiK Września
Podstawą działalności Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. we Wrześni jest zapewnienie bezpiecznego dostępu do wody pitnej oraz odbiór i oczyszczanie ścieków. Spółka prowadzi działalność w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy Września, liczącej ok 47500 mieszkańców.
Prowadzenie działalności przez ponad 110 lat to wyjątkowy powód do dumy. Przez tak długi okres firma nie tylko zdobyła zaufanie wielu pokoleń mieszkańców, ale także nieprzerwanie realizuje swoją misję – zapewniając dostęp do czystej wody pitnej oraz skuteczne zarządzanie ściekami. To świadectwo nie tylko doświadczenia i profesjonalizmu, ale także troski o dobro społeczności lokalnej. Działalność ta nieustannie łączy nowoczesne technologie z dbałością o tradycję, co czyni ją fundamentem zdrowia i komfortu życia dla mieszkańców. Z dumą patrzymy na naszą historię, ale również z optymizmem patrzymy w przyszłość, kontynuując misję, której celem jest jeszcze lepsze służenie lokalnej społeczności.
Zobacz film – 110 lat PWiK
Dane i władze Spółki
Dane i władze Spółki
Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o.
ul. Miłosławska 8, 62-300 Września
Regon: 630196722
NIP: 789-00-09-517
Kapitał zakładowy: 69 697 500,00 PLN
Konto bankowe:
PKO BP s.a. I o/Gniezno
53 1020 4115 0000 9102 0002 0412
Numer rejestrowy nadany Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. we Wrześni w Bazie danych o produktach i opakowaniach oraz gospodarce odpadami (BDO): 000024308
Najwyższym organem w Spółce jest Zgromadzenie Wspólników.
Jego zadania i obowiązki opisane są w Tekście Jednolitym Umowy Spółki.
Rada Nadzorcza:
Przewodniczący Rady – Tadeusz Górny
Zastępca Przewodniczącego Rady (przedstawiciel pracowników Spółki) – Leszek Rajch
Członek Rady (przedstawiciel pracowników Spółki) – Magdalena Bogaczyk
Członek Rady – Ryszard Pietrowicz
Członek Rady – Sekretarz – Marek Przyjemski
Członek Rady – Stanisław Waligóra
Prezes Zarządu: Karolina Solecka
Historia
W swojej ponad 110-letniej historii Spółka przyjmowała różne formy organizacyjne, zmieniając zakres i zasięg działania. Do 31 października 1991 roku, funkcjonowała w strukturze Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Poznaniu, Zakład w Gnieźnie – Wydział Września. Zarządzeniem Wojewody Poznańskiego, z dnia 1 listopada 1991 roku utworzono przedsiębiorstwo państwowe pod nazwą: Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji we Wrześni. W wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa komunalnego, w oparciu o art. 45 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, z 13 lipca 1990 roku, Przedsiębiorstwo przekształciło się w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Natomiast dnia 17 czerwca 1998 roku, Rada Miejska podjęła Uchwałę nr XLVII/332/1998, na mocy której z dniem 14 lipca 1999 roku, nastąpiło połączenie spółek Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. oraz Wodociągi Wiejskie Sp. z o.o. W takiej formie, Przedsiębiorstwo działa do dziś.
Historia gospodarki wodno-ściekowej Wrześni sięga ponad 110 lat, choć właściwie za początki budowy ujęcia wodociągowego oraz sieci wodociągowej i kanalizacyjnej dla miasta Wrześni można przyjąć rok 1907 na podstawie zachowanej karty pocztowej z tamtego okresu, z piękną wieżą ciśnień na niej. Niemniej jednak nie zachowały się żadne inne dokumenty, ani dokumentacje z okresu budowy ujęć wody oraz stacji uzdatniania wraz z wieżą wodociągową, którą budowano w latach 1904 – 1911 i która mierzy 47 metrów wysokości.
Dlatego za początek wrzesińskich wodociągów przyjmuje się połowę roku 1912, kiedy to oddano do eksploatacji wieżę wodociągową i do użytku publicznego wodociągi obliczone na zaspokojenie maksymalnego zapotrzebowania 12 tys. mieszkańców przy dziennym zapotrzebowaniu 100 l/m. Zaopatrywały one w wodę całe miasto i były jedynym zakładem miejskim, który pracował z deficytem z dwóch przyczyn.
Po pierwsze, woda ujmowana była wówczas z dwóch studni wierconych, o głębokościach 142,5 m i 140,2 m, zlokalizowanych w pobliżu stacji uzdatniania. Pobór wody odbywał się systemem mamutowym za pomocą kompresorów o mocy 40KM zlokalizowanych w budynku elektrowni. Żeby ludność miasta zaopatrzyć dostatecznie w wodę, pompowano 18 godzin na dobę, siłą elektryczną. Zużycie prądu pociągało za sobą poważne koszty produkcji. Wydobyta tym sposobem woda kierowana była do odżelaziaczy koksowych i dalej przez filtry żwirowe do 2 zbiorników podziemnych o pojemności 40 m3 każdy. Ze zbiorników dwie pompy odśrodkowe o wydajności 50m3/h odprowadzały wodę do zbiornika wieżowego o pojemności 250 m3 na wysokość 35 m. Zbiornik wieżowy zlokalizowany był na samym szczycie wieży ciśnień. Gromadził on wodę czystą i znajdował się w najwyższym punkcie miasta. Ze zbiornika wieżowego woda była dostarczana do miasta grawitacyjnie, a do tłoczenia wody używano najczęściej pomp motorowych.
Drugą przyczyną deficytu były wadliwe wodomierze, po części zniszczone, a po części zużyte. W tym wypadku winę ponosił zarząd samorządu z czasów zaborczych, albowiem od początku zbudowania zakładu, tj. od roku 1912 do roku 1919 nie wymieniał wodomierzy.
Zarząd polski przejmując w 1919 roku zakład w swoje ręce, nie miał możliwości wymiany wodomierzy na nowe, z powodu braku tychże w kraju. Natomiast doprowadzenie do porządku wodomierzy używanych utrudniały ciężkie warunki gospodarcze. Dopiero od roku 1924 wymieniano stopniowo zużyte wodomierze na nowe i dokonywano generalnej naprawy liczników. Z czasem, po roku 1928 miasto zastąpiło stare wodomierze nowymi – skrzydełkowymi.
Z początkiem swojej działalności wrzesińskie wodociągi przejęły 8 788 metrów sieci, na którą składały się:
- 3 566 m rury żel.-lan. Ø100 mm
- 2 395 m rury żel.-lan. Ø125 mm
- 250 m rury żel.-lan. Ø150 mm
- 1 597 m rury żel.-lan. Ø175 mm
- 595 m rury żel.-lan. Ø200 mm
- 385 m rury żel.-lan. Ø250 mm
Sieć ta uzbrojona była w 72 hydranty podziemne, 10 hydrantów nadziemnych i 54 zasuwy.
W miarę potrzeby sieć wodociągowa rozciągała się i dołączano do niej wszystkie nowe budowle, o ile nie były zbyt odległe od głównej sieci. Dla usprawnienia akcji przeciwpożarowych montowano dość liczne hydranty na wszystkich ulicach miasta. Organizowano także pompy do pojenia zwierząt i publicznego użytku dla ludności przybywającej do miasta na targi i jarmarki.
Do roku 1928 do sieci wodociągowej podłączonych było 329 nieruchomości i 1523 gospodarstw domowych.
W roku 1935 wywiercono trzecią studnię o głębokości 183 m. Zaś w latach 1956-1957 ujęcie zostało zmodernizowane. Odwiercono dwa nowe otwory (studnie 1 i 2) i zmieniono system poboru wody z mamutowego na eksploatację pompami głębinowymi oraz zmieniono technologię. W 1962 roku wykonano studnie nr 3, w latach 1963-1964 dwie nr 4 i 5, a w latach 1971-1973 zastępczą nr 2b i dwie kolejne nr 6 i 7. W okresie 1977-1993 wykonano następne studnie o numerach 8, 9, 10, 11, 12, 13 i 14 oraz kolejne generacje studni zastępczych.
Stacja Uzdatniania Wody we Wrześni przechodziła kolejne modernizacje w latach 2001 oraz 2015-2016, a w 2022 roku odwiercono ostatnią studnię nr 4d.
SUW dzisiaj.
Kanalizacja użytkowa od samego początku, a więc od 1912 roku, rozciągnięta była na wszystkie ulice miasta. Prawie wszystkie domy mieszkalne, na podstawie istniejącego statutu miejskiego, były przyłączone do kanalizacji miejskiej. Do spłukiwania kanałów również wykorzystywano siłę prądu elektrycznego. Ścieki odprowadzano poprzez pompowanie, na specjalnie urządzone łąki irygacyjne, które w obszarze 40 morgów znajdowały się za miastem. Czyszczenie kanałów odbywało się za pomocą specjalnych szczotek. W późniejszym okresie ścieki podczyszczane były na stawach ściekowych i odprowadzane do rzeki Wrześnicy. To wszystko doprowadzało do ogromnego zanieczyszczenia rzeki. Ilość i jakość zanieczyszczeń kilkakrotnie przekraczała dopuszczalne normy. Badania wykazywały, że rzeka Wrześnica nie spełnia w zakresie biologicznego zapotrzebowania na tlen wymagań, dla zbiornika II klasy czystości i z upływem lat, przestała być rzeką klasyfikowaną w jakimkolwiek stopniu czystości.
Przełomowym momentem dla gospodarki ściekowej we Wrześni, był rok 1993, kiedy to Rada Miejska we Wrześni podjęła decyzję o budowie nowoczesnej oczyszczalni ścieków. Ważną datą dla PWiK we Wrześni, jest dzień 17 listopada 1994 roku, kiedy to wmurowano kamień węgielny pod budowę oczyszczalni ścieków. Obiekt powstawał w latach 1994 – 1996. Zastosowane najnowsze na tamte czasy technologie oczyszczania, czyli 3-fazowy układ reaktora biologicznego z komorą pre-denitryfikacji, pozwalały uzyskiwać odpowiedni stopień redukcji substancji oraz dotrzymywać wymogów ówczesnego pozwolenia wodno-prawnego. Pomiędzy oddaniem do eksploatacji, a stanem na dzień obecny, wprowadzono wiele udoskonaleń.
Oczyszczalnia dzisiaj.
W roku 1996 r. w budynku administracyjnym nowo powstałej Oczyszczalni Ścieków we Wrześni usytuowano Laboratorium, które analizowało próbki tylko na potrzeby wewnętrzne Przedsiębiorstwa. Z czasem jednak rozpoczęło działalność usługową dla Klientów zewnętrznych i przyjęło nazwę Laboratorium Analiz Wody i Ścieków.
Laboratorium dzisiaj.
Źródła danych historycznych:
- „Miasto Września w czasie wojny światowej 1914/19 – sprawozdanie ze stanu spraw miasta” – sporządzone przez Burmistrza Finke,
- „Miasto Września w roku 1924 – szczegółowe sprawozdanie dotyczące administracji stanu miasta Wrześni w roku 1924, uraz w latach ubiegłych (od roku 1919)” opracowała Wacław Sołtysiak, Burmistrz,
- „Sprawozdanie z działalności i rozwoju samorządu miejskiego miasta Wrześni (Województwo Poznańskie) – w Polsce Odrodzonej – 1918-1928. Praca zbiorowa pod dyrektywą burmistrza Sołtysiaka z planem, ilustracjami, wykresami i tablicami statystycznymi” Września 1929 – Nakładem magistratu miasta Wrześni.
- Artykuł opublikowany na łamach „Forum eksploatatora” nr 2/2006 (23), autorstwa inż. Ryszard Szambelańczyk Dyrektora – Prezesa Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. we Wrześni w latach 1990-2008.
Stacja Uzdatniania Wody
Stacja Uzdatniania Wody dla miasta Wrześni uzdatnia wodę z ujęć trzeciorzędowych. PWiK Sp. z o.o. we Wrześni eksploatuje 17 studni głębinowych na terenie Wrześni o głębokości od 140 do 155 metrów. Wodę surową cechuje podwyższona zawartość związków żelaza, manganu oraz delikatnie humusowa barwa.
Ujmowaną wodę głębinową poddaje się napowietrzaniu na kaskadach, po których trafia ona do zbiornika reakcji o objętości ok. 100,0 m3. Z komory reakcji woda napowietrzona tłoczona jest na filtry ciśnieniowe. Układ uzdatniania został podzielony na dwa równoległe ciągi technologiczne składające się z pomp drugiego stopnia oraz filtrów ciśnieniowych. Woda przefiltrowana jest chlorowana, przy użyciu podchlorynu sodu zgodnie z obowiązującymi normami i gromadzona w zbiornikach wody czystej skąd poprzez pompownię III stopnia, trafia do Odbiorców. Woda po procesie uzdatniania spełnia wszelkie wymagania sanitarne i higieniczne.
Do uzdatniania wody wykorzystano złoża antracytowo-kwarcowe o całkowitej wysokości 1,60 m.
Eksploatacja stacji została w zasadzie w pełni zautomatyzowana. Obsługa ręczna ogranicza się do kontroli ruchu urządzeń, obserwacji poziomu wody w zbiorniku wody czystej oraz dostosowywaniu produkcji wody do zapotrzebowania, poprzez załączenie lub wyłączenie studni głębinowych.
Opomiarowanie wodociągu umożliwia bieżącą kontrolę i archiwizację następujących parametrów pracy układu:
- czas pracy danej studni od momentu załączenia,
- ilość wydobytej wody,
- ciśnienie wody surowej na wejściu na stacje uzdatniania,
- poziom wody w zbiornikach reakcji,
- przepływ wody przez każdą z filtrowni,
- straty ciśnienia na filtrach (manometry różnicowe),
- mętność wody uzdatnionej,
- poziom wody w zbiornikach wody czystej,
- rozbiór wody na sieci,
- ciśnienie na wyjściu ze stacji,
- przepływ wody płuczącej,
- poziomu lustra wody statycznego oraz dynamicznego w studni głębinowej.
Dzienna produkcja Stacji Uzdatniana Wody we Wrześni waha się w granicach od 5500 m3/dobę do 8575 m3/dobę i pokrywa potrzeby mieszkańców. Na terenie SUW znajdują się także 2 zamknięte zbiorniki retencyjne wody czystej po 1000 m3 każdy. Poza wrzesińską Stacją Uzdatniania Wody, PWiK Sp. z o.o. we Wrześni eksploatuje stacje w miejscowościach: Gutowo Małe, Otoczna, Gozdowo, Kaczanowo, Bardo, Nowy Folwark, Marzenin oraz Sokołowo.
Dział Produkcji Wody, oprócz działań związanych z wydobyciem, uzdatnieniem i wtłoczeniem wody do sieci zapewnia także stały nadzór technologiczny oraz usuwanie awarii maszyn i urządzeń przeznaczonych do poboru i uzdatniania wody. Parametry wody wtłaczanej do sieci wodociągowej są ciągle monitorowane.
Oczyszczalnia ścieków
Dział Oczyszczania Ścieków zajmuje się eksploatacją i utrzymaniem ciągłości pracy oczyszczalni ścieków oraz lokalnych przepompowni. Aktualnie na terenie gminy Września zlokalizowanych jest 31 tłoczni i 53 przepompownie mokre. Dział Oczyszczalni Ścieków odpowiada za utrzymanie efektów oczyszczania ścieków zgodnie z warunkami określonymi w Pozwoleniu Wodnoprawnym.
Oczyszczalnia ścieków została wybudowana w latach 1994-1996, do eksploatacji została oddana w listopadzie 1997 roku. W roku 2014 wykonano modernizację głównej przepompowni ścieków, a w roku 2023 zakończono I etap modernizacji oczyszczalni ścieków polegający na przebudowie części biologicznej.
Poszczególne ilości ścieków dopływających do oczyszczalni, na które została ona zaprojektowana wynoszą:
- Qdśr = 10 000 m3/d
- Qdmax = 15 000 m3/d
- Qhśr = 625 m3/h
- Qhmax = 1125 m3/h
Oczyszczalnia ścieków działa na podstawie pozwolenia wodnoprawnego, w którym określone zostały dopuszczalne wartości wskaźników zanieczyszczeń występujących w ściekach. Według aktualnego pozwolenia wodnoprawnego wskaźniki zanieczyszczeń w ściekach oczyszczonych nie mogą przekraczać najwyższych dopuszczalnych wartości określonych w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 18 listopada 2014 r., a w szczególności:
- BZT5 ≤ 15,0 mg.l-1
- ChZT ≤ 125,0 mg.l-1
- Zawog ≤ 35,0 mg.l-1
- Nog ≤ 10,0 mg.l-1
- Pog ≤ 1,0 mg.l-1
W skład oczyszczalni ścieków zalicza się następujące obiekty technologiczne
Na ulicy Miłosławskiej:
- Budynek krat
- Przepompownia ścieków
Na ulicy Sikorskiego – część przepływowa:
- Komora rozprężna dla rurociągów tłocznych
- Dwa ciągi sitopiaskowników z płuczką piasku i skratek
- Dwa osadniki wstępne o przepływie poziomym
- Dwa wielofunkcyjne symetryczne reaktory biologiczne składające się z sześciu komór
- Dwa radialne osadniki wtórne
- Zbiorniki retencyjne
- Koryto pomiarowe ilości ścieków odpływających do odbiornika
Na ulicy Sikorskiego – część przeróbki osadów:
- Zbiornik osadu nadmiernego
- Stacja mechanicznego zagęszczania i odwadniania osadu
- Zbiornik osadu przefermentowanego
- Komory fermentacji osadów
- Plac składowania osadu odwodnionego
Oczyszczanie ścieków w przestawionym wyżej ciągu technologicznym przebiega w następujący sposób:
ścieki dopływają grawitacyjnie kolektorem sanitarnym do głównej przepompowni na ul. Miłosławskiej, gdzie ulegają wstępnemu mechanicznemu oczyszczeniu. W następnej kolejności rurociąg tłoczny transportuje ścieki na teren oczyszczalni przy ul. Gen. Sikorskiego 42 do pierwszego obiektu technologicznego – komory rozprężnej. Jej zadaniem jest rozdział dopływających ścieków na dwa ciągi technologiczne oraz wytracanie energii przepływu tłoczonych ścieków. Doprowadzone do niej są również ścieki pochodzące z przepompowni ścieków własnych i odcieków, znajdującej się na obszarze samej oczyszczalni. Jest to pierwszy obiekt na oczyszczalni, do którego dopływają ścieki miejskie podczyszczone na kratach. Z komory rozprężnej ścieki grawitacyjnie rozprowadzone są równomiernie do sitopiaskowników. W budynku sitopiaskowników zlokalizowane są dwa sitopiaskowniki, prasopłuczka skratek, a także płuczka piasku. Powstające skratki pochodzące z sit ulegają intensywnemu płukaniu, odwadnianiu i prasowaniu na prasopłuczce. Przecedzone ścieki z komory sita trafiają do piaskownika poziomego, w którym redukowane są części mineralne. Piasek znajdujący się na dnie piaskowników dociera do płuczki piasku, w której usuwane są zawarte w nim związki organiczne i również ulega odwodnieniu. Odwodnione skratki i piasek usuwane są do kontenerów, a dalej transportowane na składowisko odpadów. Następnie ścieki są przepompowywane do drugiej komory rozprężnej i osadników wstępnych, w których zachodzą procesy sedymentacji (usuwanie zawiesin łatwoopadalnych) i flotacji (usuwanie zawiesin wypływających na powierzchnię). W następnej kolejności ścieki przepływają do komory przelewowej, z której kierowane są przewodem grawitacyjnym do dwóch reaktorów biologicznych, stanowiących główny element biologicznego oczyszczania ścieków. W obu reaktorach wyróżnia się 3 strefy: beztlenową, niedotlenioną (anoksyczną) i tlenową, tworzące 5 komór:
- Komorę beztlenową – do komory tej doprowadza się mechanicznie oczyszczone ścieki i biologiczny osad nadmierny zawracany z osadników wtórnych. W warunkach beztlenowych rozpoczyna się proces biologicznego usuwania fosforu, polegający na pobieraniu substancji organicznych przez bakterie posiadające zdolność do zwiększonego usuwania ortofosforanów ze ścieków.
- Komorę niedotlenioną – denitryfikacji I – w komorze tej zachodzi proces biologicznej denitryfikacji azotanów wytwarzanych przez autotroficzne bakterie nitryfikacyjne w warunkach tlenowych. Proces denitryfikacji prowadzony jest przez heterotroficzne fakultatywne bakterie osadu czynnego, które do swojego wzrostu wykorzystują węgiel organiczny zawarty w ściekach. Azotany do strefy niedotlenionej dostarczane są za pośrednictwem recyrkulacji wewnętrznej ze strefy tlenowej do niedotlenionej.
- Komorę nitryfikacji – przy udziale tlenu zachodzi tu proces końcowego rozkładu organicznych związków węgla oraz proces nitryfikacji związków azotu zawartych w ś Proces nitryfikacji prowadzony jest przez autotroficzne (samożywne) bakterie.
- Drugą komorę denitryfikacji – jest wykorzystywana w przypadku, gdy N/ChZT w dopływie do reaktora jest >0,1. Przy braku zewnętrznego źródła węgla, denitryfikacja zachodzi wolno z tzw. trzecią prędkością denitryfikacji, źródłem węgla jest respiracja endogenna komórek bakteryjnych osadu czynnego. Dostawa węgla organicznego do II komory denitryfikacji zwiększa efektywność denitryfikacji azotanów pozostałych po trzyfazowym procesie reaktora biologicznego.
- Komorę przedmuchu końcowego – ma zadanie pozbycia się pęcherzyków gazów (N2, N2O, CO2)
Kolejnym obiektem w technologicznym ciągu oczyszczania ścieków są radialne osadniki wtórne o przepływie poziomym, które są wyposażone w zgarniacze obrotowe. W osadnikach tych następuje oddzielenie ścieków oczyszczonych od zawiesiny osadu czynnego. Ścieki oczyszczone pozbawione zawiesiny trafiają następnie do odbiornika, czyli rowu melioracji W-22, będącego dopływem rzeki Wrześnicy.
Na terenie oczyszczalni ścieków powstają trzy rodzaje osadów:
Wstępny – w osadnikach wstępnych.
Nadmierny – w reaktorze biologicznym, ze względu na powstawanie biomasy spowodowanej rozkładem biochemicznym związków organicznych i usuwania fosforu.
Ustabilizowany osad ściekowy – w rezultacie przerobu wyżej wymienionych osadów następuje odwodnienie oraz higienizacja.
Na terenie oczyszczalni w ciągu roku powstaje około 6000 ton odwodnionych osadów, które po stabilizacji mogą być wykorzystywane rolniczo.
Oczyszczalnia Ścieków we Wrześni, pracuje bez jakichkolwiek przerw, czy zakłóceń. Potwierdzeniem tego są analizy ścieków oczyszczonych, wykonywane regularnie przez akredytowane Laboratorium Analiz Wody i Ścieków we Wrześni. Dzięki tym potwierdzonym, bardzo dobrym wynikom Oczyszczalni Ścieków, Spółka nie płaci żadnych kar za przekroczenia wymaganych stężeń zanieczyszczeń. Oczywiście taki stan, obiekt zawdzięcza systematycznym, bieżącym naprawom i konserwacjom oraz, a może przede wszystkim, wykwalifikowanej i doświadczonej kadrze, która w ok. 80%, uczestniczy w pracy oczyszczalni od samego początku. Dzięki zaangażowaniu pracowników, oraz ich ogromnym umiejętnościom, Przedsiębiorstwo w znacznej większości przypadków, przeprowadza naprawy i konserwacje urządzeń Oczyszczalni, we własnym zakresie.
Stacja zlewna
Stacja Zlewna ścieków dowożonych znajduje się na terenie oczyszczalni ścieków we Wrześni przy ul. Gen. Sikorskiego 42. Przeznaczona jest do odbioru ścieków komunalnych, przemysłowych oraz osadów pochodzących z przydomowych oczyszczalni ścieków. Dostawca zrzucający ścieki jest rozpoznawany za pomocą specjalnego identyfikatora. Dostawca za pomocą klawiatury zabudowanej w szafce sterowniczej wprowadza adres posesji, z której ścieki zostały pobrane. Stacja na bieżąco kontroluje ilość pobieranych ścieków mierząc również pH i temperaturę. Po przekroczeniu zadanego parametru ścieku stacja może zatrzymać ich odbiór. Po zakończeniu lub zatrzymaniu zrzutu drukowany jest kwit potwierdzenia dla kierowcy-dostawcy.
W celu zawarcia umowy na zrzut ścieków bytowych/przemysłowych/osadów pochodzących z przydomowych oczyszczalni ścieków poprzez Stację Zlewną należy wraz z wnioskiem dostarczyć do siedziby Przedsiębiorstwa przy ul. Miłosławskiej 8 niezbędne dokumenty:
- kserokopia wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, PESEL prowadzącego działalność gospodarczą, lub kserokopia wpisu do Rejestru Sądowego oraz NIP, REGON,
- kserokopia Decyzji zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych transportu nieczystości ciekłych do Stacji Zlewnej Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. we Wrześni,
- typ pojazdu asenizacyjnego, nr rejestracyjny, pojemność beczki.
W celu odbioru nieczystości ciekłych poprzez Stację Zlewną Dostawca (firma transportowa) nieczystości musi zawrzeć stosowną umowę.
W celu odbioru nieczystości ciekłych przemysłowych poprzez Stację Zlewną Wytwórca tych nieczystości musi zawrzeć umowę: o WPROWADZANIE NIECZYSTOŚCI CIEKŁYCH PRZEMYSŁOWYCH DO STACJI ZLEWNEJ. Za ilość i jakość odbieranych nieczystości ciekłych przemysłowych Odbiorca rozlicza się z ich Wytwórcą. W przypadku wystąpienia przekroczeń funkcje rozliczeniowe przejmuje PWiK Sp. z o.o. we Wrześni.
Laboratorium
Laboratorium Analiz Wody i Ścieków Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. we Wrześni
Laboratorium funkcjonuje w Przedsiębiorstwie od roku 1996. Jedenaście lat później rozpoczęto w nim wdrażanie systemu zarządzania zgodnego z wymaganiami normy PN-EN ISO/IEC 17025. Ukoronowaniem tego procesu było uzyskanie w grudniu 2008 r. Certyfikatu Akredytacji nr AB 984 Polskiego Centrum Akredytacji.
System Zarządzania do dziś funkcjonuje w Laboratorium, a jego kompetencje są corocznie potwierdzane przez Polskie Centrum Akredytacji oraz aktualny Certyfikat i Zakres Akredytacji nr AB 984.
Akredytacja upoważnia do pobierania próbek i wykonywania badań próbek wód, ścieków i osadów ściekowych w obszarze regulowanym prawnie. Laboratorium posiada również Zatwierdzenie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego we Wrześni, wymagane Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2017 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz. U. 2017, poz. 2294).
Dokument ten upoważnia do pobierania próbek i wykonywania badań próbek wody pitnej w zakresie monitoringu parametrów z grupy A oraz grupy B określonych przez w/w Rozporządzenie. Laboratorium prowadzi działalność usługową na potrzeby wewnętrzne Przedsiębiorstwa oraz dla Klientów zewnętrznych.
Zachęcamy do zapoznania się z naszą ofertą i korzystania z usług Laboratorium.
Laboratorium Analiz Wody i Ścieków
ul. Gen. Sikorskiego 42, we Wrześni
tel.: 61 436-05-47, wew.: 238
tel. kom. 791 58-15-45
e-mail: bogna.jaensch@pwikwrzesnia.pl
Utrzymanie infrastruktury
Główne zadania Działu Eksploatacji Sieci Wod-Kan to konserwacja, modernizacja, rozbudowa infrastruktury wodno–kanalizacyjnej na terenie działalności PWiK Sp. z o.o. we Wrześni. Wg. stanu na koniec 2024 roku Spółka eksploatowała ponad 374,5 km sieci wodociągowej (w tym: obszar miejski: 104,4 km, obszar wiejski – 270,1 km). Ilość przyłączy wodociągowych wynosi 10122.
W obszarze ww. zadań najważniejszym i jednocześnie najbardziej wymagającym wyzwaniem jest usuwanie awarii wodociągowych oraz kanalizacji sanitarnej. W celu przeciwdziałania niekontrolowanym wyciekom, lub zatorom, służby Spółki dysponują szeregiem specjalistycznych sprzętów i urządzeń ułatwiających monitorowanie, precyzyjną detekcję wycieków czy też szybkie i skuteczne udrażnianie powstałych zatorów. Najważniejszym systemem ułatwiającym stały nadzór na sieciową infrastrukturą wodociągową jest elektroniczny monitoring sieci wodociągowej, wspomaganym przez geofon i korelator. Jego głównym zadaniem jest informowanie o przepływach oraz anomaliach mogących świadczyć o rozszczelnieniu układu lub ewentualnym nieopomiarowanym poborze wody.
W zakresie prac związanych z eksploatacją kanalizacji sanitarnej, prowadzone są rutynowe czyszczenia lub naprawy kolektorów, studni rewizyjnych, przepompowni oraz tłoczni a także inspekcje specjalistycznymi kamerami. System kanalizacji sanitarnej w Gminie Września oparty jest na obecnie modernizowanej oczyszczalni ścieków, 53 przepompowniach oraz 31 tłoczniach ścieków. Wg. stanu na koniec 2024 roku Spółka eksploatowała 149,6 km sieci kanalizacji sanitarnej. Liczba przyłączy kanalizacyjnych wynosi 5329.
W przypadku usuwania zatorów kanalizacji sanitarnej, bez wątpienia najskuteczniejsze są pojazdy do ciśnieniowego czyszczenia kanalizacji sanitarnej. Spółka dysponuje 2-ma takimi pojazdami. W ramach funkcjonowania Działu Eksploatacji do dyspozycji służb są 2 koparko-ładowarki, wspomniane pojazdy ciśnieniowe, 1 pojazd służący do wideo inspekcji kanałów sanitarnych, jedna ciężarówka oraz 3 pogotowia wod-kan.
Spółka realizuje również liczne zlecenia zewnętrzne polegające m.in. na budowie przyłączy i sieci wod-kan, usługach czyszczenia kanalizacji.
Dzięki wdrożeniu systemu radiowego odczytu wodomierzy, Spółka wyznacza nowy standard w zarządzaniu zasobami wodnymi, łącząc nowoczesną technologię z troską o środowisko i wygodę mieszkańców. Odczytem radiowym objęte zostały wszystkie wodomierze główne i część podliczników, należących do Klientów. Dzięki temu koszty odczytu trudnych i niedostępnych miejsc zostały zminimalizowane, a czas znacznie skrócony. Na koniec 2024 roku, Spółka rozliczała blisko 14.000 instalacji, w tym 9.700 wodomierzy głównych. Wodomierze główne, będące własnością Spółki są po upływie ważnego okresu legalizacji wymieniane na nowe. Wśród wodomierzy głównych 93% stanowią wodomierze o małych średnicach, czyli DN15-20. Pozostałe wodomierze posiadają przekroje od DN25 do DN150. Wybór wodomierzy o małych średnicach jest dostosowany do struktury obsługiwanych klientów, w której największą grupę stanowią odbiorcy indywidualni. Gospodarką wodomierzową zajmuje się Dział Obsługi Klienta, mając do dyspozycji 2 brygady obsługujące ten proces.